شاید شما هم مانند بسیاری از افراد به دنبال راهاندازی کسب و کار خود هستید و ایده جذابی هم دارید، ولی به دلیل عدم برخورداری از امکانات مالی، تاکنون نتوانستهاید استارتاپ خود را راهاندازی کنید. در این صورت چه باید کرد؟
در سال ۲۰۰۵ میلادی پاول گراهام، کارآفرین برتر آمریکایی، تصمیم گرفت در زمینه فناوری سرمایه اندک خود را در اختیار چند کارآفرین قرار دهد؛ به عبارت دیگر، گراهام بر روی چند کارآفرین سرمایهگذاری کرد و به آنها در راهاندازی کسب و کارشان کمک کرد. به مرور زمان، اروپاییها نیز از این رویکرد استقبال کردند و بعدها این افراد «شتاب دهنده» نامیده شدند. در واقع شتاب دهنده های کسب و کار کسانی هستند که از راههای مختلف از استارتاپ ها حمایت میکنند.
ما در این مقاله قصد داریم تا ضمن آشنایی بیشتر با شتاب دهنده ها، به بررسی تاثیر حضور آنها بر عملکرد کسب و کارها بپردازیم. با ما همراه باشید.
راه اندازی یک کسب و کار چالش برانگیز است و رشد آن میتواند سختتر نیز باشد، اما کارآفرینان میتوانند در مراحل اولیه راهاندازی کسب و کارشان از شتاب دهنده ها کمک بگیرند؛ گاهی نیز کسب و کار از مراحل اولیه خود گذشته است و افراد به دنبال راهنمایی بیشتر هستند. در این شرایط نیز یک شتاب دهنده می تواند همان چیزی باشد که صاحبان کسب و کار به آن نیاز دارند.
شتاب دهنده ها، منابع مالی و حمایتی مناسب را برای راهاندازی استارتاپ ها و همچنین رشد سریع آنها فراهم میکنند. برخی از این منابع شامل دسترسی به منابع مالی و سرمایه گذاران، مربیان خبره، فضاهای کاری و تجهیزات لازم برای بازاریابی است. در واقع شتاب دهندگان با هدف کمک به افراد برای راهاندازی و گسترش کسب و کار، و همچنین سودآور شدن آنها به منظور بازگشت سرمایه وارد میدان میشوند.
صاحبان کسب و کار می توانند از طریق فرآیند درخواست به شتاب دهنده های کسب و کار دسترسی پیدا کنند.
شتاب دهنده ها پس از دریافت درخواستهای صاحبان کسب و کار، آنها را بر اساس پتانسیلی که ایدهشان دارد بررسی و اولویتبندی میکنند. هنگامی که درخواست افراد پذیرفته شد، صاحبان کسب و کار قراردادی را با شتاب دهنده امضا میکنند و از آن پس کسب و کارشان بخشی از گروهی از مشاغل با اشتراکات خاص مانند نوع محصول یا بازار هدف خواهد شد. برنامههای شتاب دهندگان معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول میکشد و با یک همایش به پایان میرسد؛ جایی که هر صاحب استارتاپ این فرصت را خواهد داشت تا کسب و کار خود را به سرمایهگذاران، رسانهها و مشتریان بالقوه معرفی کند.
اما یک شتاب دهنده چه ویژگیهایی دارد؟
شتاب دهندهها دارای ویژگیهایی هستند که آنها را از سایر مراکز جدا میکند. ویژگیهایی همچون
برنامه زمانی مشخص؛ شتاب دهندگان در ابتدای کار در توافق با صاحبان کسب و کار مدت زمانی را برای همکاری با یکدیگر تعیین میکنند.
برنامهای مبتنی بر رشد؛ از آنجایی که هر سرمایهگذار ضمن کمک به افراد به دنبال بازگشت سرمایه و دستیابی به سود است، شتاب دهندگان نیز در هنگام نگارش قرارداد این موضوع را با استارتاپها مطرح میکنند که در صورت رشد و توسعه آنها وارد همکاری میشوند.
آموزش مبتنی بر سمینار؛ گاهی کسب و کارها علاوه بر منابع مالی، به آموزشهایی نیاز دارند تا بتوانند مسیر رشد کسب و کار خود را هموار کنند. در این شرایط، شتاب دهندگان با بهرهگیری از مربیان خبره و باتجربه و از طریق سمینارها میتوانند آموزشهای لازم را در اختیار صاحبان کسب و کار قرار دهند.
فرآیند انتخاب رقابتی و چرخه ای؛ کسب و کارهای زیادی به منظور تامین منابع مالی و حمایتی به سراغ شتاب دهنده ها میروند؛ شتاب دهندگان نیز پس از دریافت درخواستهای متعدد، آنها را بر اساس ویژگی استارتاپها اولویتبندی میکنند. به همین خاطر فرایند انتخاب کسب و کارها برای مورد حمایت واقع شدن یک پروسه رقابتی را طی میکند و در آخر تعداد محدودی از آنها انتخاب میشوند.
برنامههای شتاب دهنده فرصتهایی را برای ارتباط با شبکهها و مربیان مختلف فراهم میکنند تا صاحبان کسب و کار در مرحله راهاندازی راهنمایی شوند. هنگامی که میخواهید یک شتاب دهنده را انتخاب کنید، این سوال را از خود بپرسید که «آیا کارآفرینان شتاب دهنده تجربه و ارتباطاتی دارند که به نفع کسب و کار من باشد؟»
برقراری ارتباط با کارآفرینان مناسب میتواند سرعت رشد کسب و کار را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
علاوه بر این، باید این نکته را مد نظر داشته باشیم که بهترین زمان برای درخواست کمک به شتاب دهندگان، زمانی است که اولین مشتریان را در اختیار دارد. به عبارت دیگر شتاب دهندگان برای افرادی مناسب هستند که دارای ایده و استراتژی قوی هستند ولی بخاطر کمبود منابع مالی نتوانستهاند کسب و کار خود را راهاندازی کنند و آن را توسعه دهند.
افرادی که از منابع مالی لازم برای راهاندازی و رشد کسب و کار خود برخوردار هستند ولی به دنبال یادگیری روشهای لازم برای رشد و توسعه کسب و کار هستند، با مراجعه به مراکز رشد از این امکان بهرهمند میشوند. در واقع تمرکز مراکز رشد بر مسائل آموزشی است و در رابطه با منابع مالی، خدماتی را برای استارتاپها فراهم نمیکنند. ولی شتاب دهندهها هم در رابطه با منابع مالی و هم آموزشی میتوانند از کسب و کارها حمایت کنند.
افراد زیادی وجود دارند که تمایل دارند کسب و کار خود را راهاندازی کنند ولی به دلیل نبود منابع مالی، از تصمیم خود منصرف میشوند. برای حل این مشکل، در سالهای اخیر سرمایهگذاران زیادی تصمیم به راهاندازی مراکز شتاب دهنده گرفتهاند تا از این طریق بتوانند از افراد برای راهاندازی و رشد کسب و کارشان حمایت و پشتیبانی کنند. ما در این مقاله تلاش کردیم تا به این دغدغه مهم بپردازیم و ساز و کار شتاب دهنده ها را معرفی کنیم. امیدواریم با بهرهگیری از مطالب مطرح شده، مسیر را برای راهاندازی و توسعه کسب و کار خود هموار کنید.